Χριστόφορος Τριάντης, ‘καθώς δρασκέλισες τα χαλάσματα’

ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ

Σε αυτόν τον δρόμο
δεν υπάρχουν εποχές.
Στις έρημες άκρες
η μοίρα αδυνατεί
να γράψει
διηγήσεις και επεισόδια.
Η εγγραφή γίνεται
μέσω της ποίησης
αποκλειστικά.
Οι λέξεις όμως
πεθαίνουν κάπως
γρήγορα.
Είναι αποτέλεσμα
προδοσίας,
από γράφοντες
και αντιγραφείς

ΑΝΗΘΙΚΕΣ ΛΕΞΕΙΣ

Τούτες οι λέξεις
είναι ανήθικες ( ή αντιηθικές ) .
Ένα αφιέρωμα στον ( χαμένο)
χρόνο, στις ονειρώξεις
και στις ήττες.
Η γνώση τους
( ό,τι έκρυψες )
αποδείχτηκε ατελέσφορη.
Γράφτηκαν
καθώς δρασκέλισες
τα χαλάσματα (του παρελθόντος ).
Εν τέλει , δικαιώθηκαν
οι προσευχές
στα καλοσυνάτα μάτια.
Εκεί φανήκανε ζωγραφισμένα δάκρυα
και το τέλος μιας ιστορίας
( ηθικής ή ασήμαντης ).

*

©Χριστόφορος Τριάντης

φωτο©Στράτος Φουντούλης

http://staxtes.com/